Maandag, 22 november 2004
De deur naar de machinekamer
Iets wat me telkens weer mateloos irriteert wanneer ik de trap op kom lopen, maar wat ik daarna meteen weer vergeet, is het gat onder de deur naar het machinekamer. Deze laatste term is wellicht een beetje overdreven voor een kastje waar de verwarmingsketel in staat, maar het klikt zo stoer. Op de zevende en achste foto kunnen jullie zien welk gat ik bedoel. Ik zal jullie eens even het verhaal van de te korte deur vertellen.
Toen ik hier zo'n zeven jaar geleden kwam wonen, bestond de toegang naar de machinekamer uit een smalle maar trotse deur die de opening in de muur -waarin een deur meestal zit- volledig afsloot van de rest van de zolder. Iedereen was gelukkig. Na een paar jaar kwam er (op ons aanraden) een monteur een nieuwe pomp in de verwarming zetten, omdat je dat ding (ongelogen) al in de tuin kon horen pompen. Erg prettig toeven was het niet in ons huis. Midden in de hongerwinter met de keuze uit twee kwaden: doodvriezen of gehoorbeschadiging oplopen. Nu had de monteur niet alleen een nieuwe pomp geplaatst in onze antieke kolengestookte verwarmingsketel, maar tevens een stuk van de deur afgezaagd. Zomaar, zonder overleg, zonder ons er ook maar iets over te vragen. Nu begrijp ik wel dat het niet goed is voor zo'n ding als er te weinig lucht bij kan komen, maar zet dan een rooster in de deur, of een stuk gaas of weet-ik-veel-wat. MAAR ZAAG NIET DE HALVE DEUR ERAF, DOMME EIKEL! Ik heb dus de afgelopen twee of drie jaar moeten leven met een halve deur waardoor je de smerige machinekamervloer zo kon zien als je de trap opliep. Ba!
Sinds een paar maanden hebben we echter een geheel nieuwe ketel met alle toeters en bellen (wel nog steeds een lek ergens in het buizenstelsel, waardoor ik iedere maand de boel moet bijvullen tot de 2 bar, omdat de huisbaas te lam is om 'm te fiksen). Bij deze nieuwe ketel zit ook een speciale buis waardoor lucht naar binnen wordt gezogen. De deur mag dus weer langer. En laat ik dat nou dus net hebben gedaan.
En niet alleen dit keer. Mijn nieuwste huisgenoot, Sebastian, heeft mij ondersteund in dit klote werkje. Aangezien hij mooie verhalen kan vertellen over zwemmen met haaien, vechten met krokodillen en vluchten voor de bosjesmannen (rare sporten dat ze daar in Madagaskar), nam ik aan dat hij ook wel een deurtje kon fiksen. Ook dat is immers stoeremannenwerk. Mijn aanname was correct en de deur was met z'n tweeën snel gfixt. Ik heb voor de zekerheid nog maar een extra roostertje in de deur geplaatst, zodat er toch nog iets van circulatie mogelijk is. Ik moet wel nog eens even de deur in zijn geheel een nieuw likje verf geven, maar dat doe ik wel een andere keer.
De kapstok (II): tweede poging
De buurman was vandaag wèl thuis, dus ik ben maar eens langs gegaan om een beter boortje te scoren. Hij had zelf helaas geen luxe klopboormachine, maar het boortje zelf was wel te regelen.
Toen ik deze thuis op mijn klopboormachine zette en de vier gaten die al in de muur zaten dieper probeerde te maken, bleek dat ook dit nul procent kans van slagen had. Omdat ik bang was dat het geleende boortje te heet zou worden, verwisselde ik 'm weer voor eentje van mijzelf. Toen ik wat extra kracht probeerde te zetten tijdens het boren schrok ik me op een gegeven moment helemaal kapot, omdat de boormachine ineens alle kanten uit vloog. Het boortje had het opgegeven en was dubbelgebogen, waarbij hij meteen maar een stuk muur mee het graf in sleepte.
Jullie zien het: het vergroten van het gat is deels gelukt: het is nog even diep, maar wel een stuk breder. K*T! Ik moet toch echt een betere boor hebben, want dit is niks. Dit weekend komt mijn pa langs, dus ik zal hem eens vragen of hij zijn megaklopboor meeneemt. Meer volgt.
Het drama met de lamp (V): de tweede mislukte retournering
Hiernaast zie je de plek waar mijn mooie veel te dure lamp dus eigenlijk had moeten komen te staan.
Ik kreeg afgelopen vrijdag telefoon dat ook lamp nummer drie niet vreemd is van vlektechnische problemen. Verder meldde de man dat ik mijn geld op kon komen halen: ze konden niets meer voor me doen.
Ik ben mijn geld op gaan halen en ik heb nog geprobeerd om de minst bevlekte lamp voor een flinke reductie mee te krijgen. 15% vind ik geen flinke reductie voor een lamp met vlekken in het chroom. No deal dus. Dat wordt zoeken naar een andere lamp. En naar een andere verkoper. Deze is namelijk stuk.