Woensdag, 6 oktober 2004
Restylen van de pctafel (III)
Iedereen kent het gevoel wel: Je hebt net je best gedaan om iets mooi op te knappen, de ramen te lappen, de wc schoon te maken of de vloer te dweilen en dan komt er een onverlaat binnen die het respectievelijk omstoot, bevingert, onderschijt of misbruikt als deurmat. Het gevoel dat ik beschrijf is aan woede grenzende frustratie. Ik heb er tijdens dit project al veelvuldig oog in oog mee gestaan en wil het verder eigenlijk uit de weg gaan. De enige manier om dat te doen is door goed vooruit te plannen. Zo voorzie ik dat er drie, vier of maximaal vijf minuten nadat ik mijn nieuwe pc-tafel op mijn kamer heb gezet een huisgenoot of andere snoodaard binnen zal komen lopen en zijn zware, van-scherpe-punten-voorziene, metalen object bovenop mijn nieuwe tafel zal pleuren. Ik voorzie ook dat de twee lagen verf daar niet tegen zullen kunnen en verder voorzie ik bloed, rondvliegende ingewanden en pijn. Veel pijn.
Daarom heb ik in al mijn wijsheid besloten om de pc-tafel te voorzien van een harde laklaag. Uiteraard was ik in de bouwmarkt te lui om te vragen wat voor soort lak ik moest gebruiken, dus ik heb maar wat uit de schappen gepakt. Het bleek dus uiteindelijk carpetlak te zijn. Ach, ook dat zal wel stevig zijn, dus niet zeiken. Nu was er echter wel nog een probleempje: ik had geen flauw idee hoe ik de lak aan moest brengen. Ik heb namelijk gekozen voor transparante lak, zodat de mooie witte tafel ook mooi wit blijft en geen bruintint wordt. Nu weet ik wel dat iedere nieuwe verflaag zijn eigen opgeschuurde onderlaag verdient, maar hoe zit 't dan met transparante lak? Ik bedoel: als ik de witte laag opschuur dan ziet het er denk ik niet zo mooi uit als wanneer ik 't niet doe. Wat te doen.. wat te doen?
Uitproberen natuurlijk! Ik ben immers grootberacht op de TU met trial and error. Ik heb de tafel op zijn kant gezet en de onderkant voorzien van een laagje lak zonder dat ik de verflaag eerst had opgeschuurd. Resultaat: een laagje lak dat op de verflaag bleef 'drijven' en zelfs druppels vormde. Net als regen op een raam zeg maar. Conclusie: opschuren!
Ik heb na deze mislukte proef het tafelblad opgeschuurd (aaaargh) en daarna een laklaagje aangebracht. Dit werkte veel beter en het gaf ook het mooie zijdeglans effekt waar ik een paar afleveringen eerder al op doelde. Operatie geslaagd. Nu alleen wachten tot 't droog is.
NMRKVKB in de lak
Nu ik toch aan het lakken ben, dan maar meteen doorknallen naar de NMRKVKB. Eerst alle spullen eruit, ontvetten etc. Handen uit de mouwen en gaan met die banaan. Gelukkig heb ik niet zo heel veel meer te verven hierna, want al dat gelak wordt nu ook wel een beetje eentonig. Het wordt tijd voor een ander soort type verf... Een kijken... wat zou ik nog kunnen verven. Ah! Ik heb het!
Het trapgat voorbereiden op een frisse tint
Het trapgat! Dat ziet er ook absoluut niet uit. Het wordt dus tijd om weer eens een kleurtje uit te zoeken... Ehm.. Oranje! Jazeker, Oranje. En wel dezelfde kleur als ik heb gebruikt op mijn slaapkamer. Het kleurt absoluut niet bij de rest van de woonkamer (groen, geel en rood), maar ik denk dat het niet stoort, omdat het niet goed te zien is (het is immer een trapGAT) en het kleurt wel leuk bij de lampen die boven het trapgat hangen. Misschien kan ik er nog wel een leuk lichteffect in verwerken. Ooooh mensen, ik heb er nu al zin in. Eerst die muren dus maar eens egaliseren en voorbereiden op de nieuwe verflaag.
Het eerste stukje dat los zat zorgde meteen voor een lawine aan brokstukken die van de muur afvielen. Mijn 'zin' transformeerde zichzelf meteen weer in wanhoop. Gelukkig had ik nog een hele berg snelcement over van het vastzetten van de trapleuning. Alles mooi dichtgesmeerd en nu maar wachten op het opdrogen. Dat zal ook nog wel wat tijd kosten. Morgen meer denk ik.
Zien jullie trouwens dat ik weer hetzelfde mooie truukje met het karton heb toegepast op het gat? Jazeker, waarom moeilijk doen als het brandgevaarlijk kan zeg ik altijd maar.