Dinsdag, 11 mei 2004
De groene muur (II)
Et voilà: de blauwe muur wordt getransformeerd in een groene muur. De kleur die ik heb uitgekozen is van het type mega-ultra-groen. Het verven viel me eigenlijk een beetje tegen. Vooral het afplakken van de hele rand is een enorm geneuzel. Dat ze daar eens iets op verzinnen. Mijn hoop op één dekkende laag werd vrijwel meteen verbannen naar de afdeling 'lachwekkende waanbeelden'. Gelukkig heb ik veel te veel verf gekocht, dus er kan nog wel een laagje overheen.
Het tussentijdse resultaat
Op het moment dat ik de muur voor de helft had voorzien van een laag heb ik even een fotopauze ingelast. De kleur viel me eigenlijk heel erg tegen. Ik hield mijn hoop dus maar op het uiteindelijk dekkende resultaat: een groene oase met de wilde frisheid van limoenen. Of zoiets.
Het fijne van dit soort schilderwerk is dat je vrijwel meteen een enorm verschil ziet tussen 'toen' en 'nu'. Voor de duidelijkheid: toen -> blauw, nu -> groen.
Gert de geweldige gedichte gaten goeroe
En wederom meldde er zich een huisgenoot die eeuwige roem wilde via deze site. Dit keer kwam de ego-aanvraag van niemand minder dan onze Gert. Gert is reuze handig, dus ik heb hem meteen maar een uiterst ingewikkeld klusje gegeven: het dichten van een gat in het muurtje naar het hok van de verwarmingsketel. Uit het gat stak ooit een pijp die dan weer naar de schoorsteen ging, maar sinds kort staat er een nieuwe ketel met een eigen afvoer die direct uit het dak steekt. Het gat in de muur kon dus worden gedicht.
Gertje draaide zijn hand er niet voor om en met een stukje van de oude vensterbank uit de slaapkamer heeft hij het gat vakkundig gedicht. Hij had zelfs nog wat tijd over en heeft meteen even het deurtje naar het hok gefixt. En alsof dat nog niet genoeg was, heeft hij ook nog eens wat structuurverf over het gedichtte gat geverft. Dit alles uiteraard onder mijn vakkundige leiding, maar dat spreekt natuurlijk voor zich.
Zoals op de foto's wel te zien is, beschikt Gert naast over twee spreekwoordelijke rechterhanden ook over een ENORME bos krullen. Ik heb van hem begrepen dat dat het goed doet bij de vrouwen, maar dat even terzijde. Wat ik even kwijt wilde over deze haardos is dat ik 'm ooit heb mogen bewerken met mijn tondeuse. Een erg grappige en tevens eerste kapperservaring. Maar het was eenmalig, want Marieke (zijn vriendin) heeft geklaagd over het resultaat. En dat terwijl ik nog wel zo'n leuke figuurtje in zijn achterhoofd had geschoren.