De zolder

1 2  

Voordat ik verder ga met het verhaal lijkt het me wel een goed idee om alle mensen die nog nooit op mijn zoldertje zijn geweest eens een idee te geven van de dimensies en de indeling. Op afbeelding 1 hiernaast is een plattegrond te zien van de gehele zolder, afbeelding 2 geeft een idee van de dimensies van de linkermuur. Op afbeelding 1 zijn de volgende onderdelen te onderscheiden:

• A) Mijn oude slaapkamer (zonder raam)
• B) Martijn's oude slaapkamer (mijn toekomstige slaapkamer, mét raam)
• C) De woonkamer
• D) De keuken
• E) De trap die naar de zolder leidt

De keuken en de woonkamer zijn visueel gescheiden d.m.v. de vloer: in de keuken ligt zeil, in de kamer ligt vloerbedekking. De lichtrode lijn tussen C en D geeft deze scheiding aan. Aangezien er op deze zolder schuine daken liggen, is niet alles even hoog, zoals ook te zien is op afbeelding 2. De gedeeltes op de zolder die lager zijn dan 1m50 liggen binen de vlakken die worden aangegegeven m.b.v. de grijze lijnen. Het gebied rechtsboven met het kruis is een kast waarin de verwarmingsketel staat. De woonkamer en de keuken zijn beide voorzien van een grote dakkapel waar lekker veel licht komt.

Het idee is om alle muren van deze zolder opnieuw te verven, al het hout een nieuwe kleur te geven (nu is alles blauw) en om de muur tussen de woonkamer en mijn oude slaapkamer te verwijderen, zodat er een grotere woonkamer ontstaat. De muren zijn bijna allemaal gemaakt van gipsplaten met voegen ertussen. Ik ben van plan om al deze voegen dicht te smeren zodat er vlakke muren ontstaan. Aan de slag. zou'k zo zeggen!

De vensterbank (I)

1 2 3 4 5 6  

Bij wijze van test ben ik maar eens begonnen met mijn toekomstige slaapkamer. Dit is een lekker kleine ruimte, waar ik eens goed kan gaan experimentern met de gipsplaatsvuller, de muurverf, en alle veel te dure dingen die de gamma te koop heeft staan. Het bleek dat wanneer je de voegen tussen twee gipsplaten hebt gevuld, je ze moet schuren, nog een keer moet vullen en opnieuw moet schuren. Ik kan jullie vertellen dat het schuren van een gipsplaat zo on-ge-loof-lijk stoft, dat het aanschaffen van een stofmasker zeker geen overbodige luxe is. Dat wordt wat voor de woonkamer waar al mijn spullen staan. Aangezien dat me in deze kamer in totaal al minimaal vijf uur heeft gekost, zie ik mijn geest al kruipen voor de rest van de zolder.

Na het schuren viel mijn oog op de vensterbank. Nu moeten jullie weten dat Martijn's kamer zeven jaar geleden de laatste kamer was die werd geverfd, waardoor het 'nogal snel' is gebeurd. De vensterbank was te hoog, waardoor de ramen eroverheen schuurde wanneer ze werden geopend. Het was tevens geen mooie gladde plank, maar een met groeven die bovendien was verweerd door regen die binnen was gekomen. Resultaat: een gedrocht van een vensterbank. Bà, Yech, Blèèèh. Daarom heb ik het besluit gemomen om er een nieuwe vensterbank in te zetten. Gezien het feit dat het een huurhuis is en ik mijn huisbaas niet rollend van het lachen aan wil treffen als ie hoort dat ik zijn huis met mijn eigen geld heb opgeknapt, mag het niks kosten. Dus: waar haal ik gratis een redelijk dikke plank vandaan die dienst kan doen als vensterbank. Natuurlijk: de achterkant van mijn spiegel (waarvan de zijkanten zijn gesloopt door Martijn, sorry Martijn niet om je af te zeiken, maar de waarheid moet worden gezegd). Het enige probleem was dat de spiegel vast zat gelijmd aan de plank: deze moest er dus af.

En toen kwam de queen van mijn studentenhuis binnenlopen: Manja. Ze had wel wat metaaldraad in huis die we konden gebruiken om de spiegel los te 'zagen' van de plank. De eerste vijf minuten gingen vlotjes en het zag ernaar uit dat we binnen no time de volledige twee meter spiegel los zouden hebben. Maar na tachtig centimeter ging het ineens minder snel... dus harder zagen... nog moeilijker... nog harder zagen... nog strakker... harder... strakker... harder... --P-A-T-S-- en dat was de spiegel. Ik voelde de stukjes glas tegen mijn gezicht springen. gelukkig was er niks in Manja's of mijn ogen gekomen. Vet! Mijn eerste lompe actie voor op de site. Op de foto's zie je mij vlak na het vernietigen van de spiegel. Een geluk bij een ongeluk was dat er precies genoeg spiegel was weggehaald om als vensterbank te dienen. Mooi, niet treuren, maar zagen, boren, schroeven en klaar is koen. Hoppaaaaa, Een nieuwe vensterbank

Op afbeelding 6 is naast mijn slaapkamerraam ook net de turkse overbuurvrouw te zien die haar schotelantenne probeert bij te stellen. Dat vond ik wel een leuk typisch beeld voor mijn straatje waar het continu naar döner kebab ruikt door het islamitsch ontmoetingscentrum even verderop.

De raamsluiting (I)

1 2  

Tijdens het inspecteren van de vensterbank viel me op dat het slot van het raan eigenlijk heel mooi is. Het zag er enigszins oud en authentiek uit (het huis is uit 1930), maar er was (na navraag niet door Martijn) lompweg overheen geverfd. Een schande! Helaas is het op de foto's niet goed te zien, maar het is een heel mooi bewerkt metalen slot dat bestaat uit vier geleiders, twee pennen en een slot. Ik heb het dus tot mijn persoonlijke doel gesteld om dit slot weer helemaal in de oude glorie te herstellen. Dat wordt schuren mensen, want die drie lagen verf gaan er niet vanzelf af. Ik heb nu al zin in het resultaat.