Dinsdag, 18 mei 2004
Gele invasie (IV)
Vooruit dan maar weer. Verfkleding aantrekken, kwast slijpen, lijntje coke en heel hard bidden voor een dekkende derde laag verf. Na de eerste paar streken werd duidelijk dat ook deze laag niet perfect zou dekken. Na vijf pogingen om mijn hart weer kloppend te krijgen (vlak voor het terugvallen van mijn bloeddruk uit de MegaPascallen regionen) was ik weer in staat om adem te halen zonder meteen in een paniekerige, hyperventilerende en semi-psychotische toestand van diepe rouw te schieten. Ik besloot om eerst maar eens deze laag verf op te brengen en mijzelf pas daarna van een hoog flatgebouw te werpen.
Na het opbrengen van de derde laag bleek gelukkig dat de imperfecties klein genoeg waren om te negeren. Voor niks tien jaar ouder geworden in tien à vijftien seconden. Of had de uiteindelijke goedkeuring iets te maken met het volledig op zijn van de verf?
Gele invasie (turns bad) (V)
In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik besloten om het traprekje ook maar geel te verven. Nou klusfanaten, dát was dus géén goed idee, zoals jullie op deze foto met eigen ogen kunnen zien. Om de een of andere reden (ik ben er zelf nog niet uit wat die reden dan precies is) ziet het er heel erg goedkoop en mislukt uit. Dat wordt dus een ander kleurtje.
Omdat het traprekje er niet uit ziet met de gele drap erop, heb ik besloten om de steunbalk van het dak ook maar niet geel te verven. Ik speel op dit moment met de gedachte om zowel de steunbalk als het traprek compleet kaal te schuren en ze te beitsen. Mijn pa's officiële mening betreffende dit idee is: "Je bent compleet gestoord!" Kaal schuren it is then!